به نقل از «مهر»

درةالمعانی و تفسیر ادبی کلام الله مجید/توجه مفسر به حقیقت توحید

تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۹۱۶۷۵

خبرگزاری مهر – گروه فرهنگ و ادب: قرآن به مثابه سنگ زیرین بنای تفکر مسلمانان و مهمترین سرچشمه اندیشه‌ها و آموزه‌های اسلامی، همواره مورد توجه مسلمانان و اندیشمندان تمدن اسلامی بوده و به سبب اهتمام و مساعی بلیغ آنان در فهم معانی قرآن، بیش از هزاران تفسیر با رویکردهای مختلف و در مجلّدات بسیار بر توحیدنامه الهی نوشته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کثرت تفاسیر و انبوهی آن حکایت از عنایت فزون‌تر از حد مسلمانان به این کتیبه ماندگار و جاودانه دارد، صحیف‌های که سطرهای آن خط مشی حرکت آحاد بشر به سوی ما است و نیز فراوانی تفاسیر، همچنین سهم بزرگی در پویای و بالندگی و تکامل دانش مسلمین، داشته است.

پیشگامی شیعه در تفسیر قرآن علم تفسیر قرآن از علوم مبارک و بسیار پر کاربرد نزد مسلمانان بوده و هست. این دانش [تفسیر] از آغازین روزهای شکل گیری تا کنون تطورات زیادی به خود دیده است. برای نمونه در سده‌های اولین نزول وحی، تفسیر به شکلی بسیط و در محدوده تبیین الفاظ و مستند به مؤثورات و اخبار آغاز و در ادامه، بتدریج از گستردگی و تطورات و دگرگونی‌های عمیق برخوردار شد و به کمال رسید و به عنوان یک جریان و دانش خاص در حوزه اندیشه و معارف اسلامی پای گرفت.

علم تفسیر بر عکس اتهامی که توسط وهابیت در دوران معاصر به شیعه زده شده در میان شیعیان مهجور و متروک نیست و خدمت راستین به کلام الهی توسط شیعیان انجام شده است. تألیفات قرآنی غیرشیعیان عمدتاً ناظر به مباحث مقدماتی چون ادبیات، نحو، بلاغت، تجوید، علم قرائات، تاریخ نزول و... بوده و در زمینه نگرش روایی نیز حجم فراوان احادیث ساختگی و اسرائیلیات مایه تهی شدن ظاهر قرآن از ارزش تمسک و نگرش حاد تأویل گرایی که در برخی تفاسیر اهل سنت مثل تفسیر بیضاوی وجود دارد پایه دو رشدن قرآن از هدایت گری گشته است، اما شیعیان با اینکه نسبت به علوم مقدماتی قرآن مانند علم قرائت، تجوید، نقطه‌گذاری و علامت گذاری، تدوین، فضل قرآن، معانی قرآن، غریب القرآن، مجازات قرآنی، امثال قرآن، احکام قرآن و... دارای سابقه‌ای کهن، بلکه از بنیانگذاران این علوم و فنون بوده‌اند و صیانت راستین مراد و مقصود خداوند در کلامش توسط این گروه انجام گرفته و از این جهت دیدگاه‌های تفسیری شیعیان کم اختلاف‌تر، منطقی‌تر و معقول‌تر بوده است.

فعالیت‌های تفسیری علامه ملاعبدالله بهابادی

علامه ملاعبدالله بهابادی یزدی یکی از اندیشمندان اوائل قرن دهم است که تولیت آستان مقدسه امیرالمومنین علی (ع) را برعهده داشت. او استاد بزرگانی همچون شیخ بهایی، شیخ حسن بن زین‌الدین و سید محمد ملقب به شمس الدین بوده است که علاوه بر حوزه‌های مختلف علوم در حوزه دانش تفسیر هم دارای سه اثر ارزنده است:

1-التجاره الرابحه فی تفسیر السوره و الفاتحه: این کتاب معروف‌ترین، مفصل‌ترین اثر علامه ملاعبدالله بهابادی، در علم تفسیر (پیرامون تفسیر سوره حمد و توحید) است. مرحوم ملاعبدالله یزدی، در ابتدای کتاب شرح الفیه خویش از این اثر یاد کرده است.

2-حاشیه بر تفسیر انوارالتنزیل: انوارالتنزیل مشهور به تفسیر بیضاوی یکی از تفاسیری است که به دلیل برداشت‌های ناصواب مؤلف بیشترین نقدها بر آن وارد شده است. از جمله تفاسیری که در نقد این اثر نگاشته شده است، حاشیه بر تفسیر انوارالتنزیل اثر علامه ملاعبدالله است. نسخه‌ای از این حاشیه تا زمان معاصر باقی مانده است.

3- درة المعانی فی تفسیر سوره الاخلاص و السبع المثانی: این تفسیر، تلخیصی از اثر مبسوط و مفصل مولف با نام التجارة الرابحة فی تفسیر السورة و الفاتحة است که توسط خود مؤلف و به درخواست فردی به نام السید السند، «عبدالمطّلب» نگاشته شده است. بنا بر ادعای نویسنده مقاله «فعالیت‌های تفسیری ملاعبدالله» ظاهر عبارت وی نشان می‌دهد که شخص مزبور دارای منصب حکومتی و والی گری بوده است و احتمال دارد از میان شاهزادگان صفوی کسی به نام سید عبدالمطلب بوده باشد که ملاعبدالله بهابادی- اثر خویش را برای وی نگاشته است.

اگر چه احتمال قویتری می‌توان داد و آن اینکه این شخصیت سید عبدالمطلب مشعشعی از حکام خوزستان باشد که سفری به حج و عتبات رفته و در عتبات عراق یعنی در سال 972 ه.ق که در نجف بوده و با ملاعبدالله بهابادی که خزانه‌دار حرم و به یک تعبیر حاکم شهر مقدس نجف بوده نشست و برخاستی داشته و از علامه ملاعبدالله یزدی که دانشمندی برجسته است درخواست نگارش تفسیری بر سوره حمد و توحید (اخلاص) نموده است.

این تفسیر در ردیف تفاسیر ادبی قرآن قرار دارد. البته در لابه‌لای مطالب مطرح شده مباحث اجتهادی عقلی نیز مطرح شده است، اما وجه غالب مباحث آن پیرامون مباحث ادبی - بلاغی قرآن است. با کمترین تأمل در این اثر قرآنی، انسان پی به تبحر و مهارت اجتهادی ملاعبدالله بهابادی یزدی، در علوم ادبی اعم از صرف، نحو، قرائت و بلاغت خواهد برد. در واقع او در کنار فقاهت و حکمت، ادیبی متبحر و صاحب نظر نیز بود. در این اثر فاخر رویکرد علامه ملاعبدالله، در سوره حمد، رویکرد غالبی حاکم بر سوره حمد، رویکردی ادبی، بلاغی و رویکرد حاکم بر رویکردی متفاوت با سوره اخلاص است.

سوره توحید روایی – کلامی است. به خصوص بحث‌هایی که ذیل مبحث معنی السوره، حقیقت توحید و خاتمه مورد توجه بوده است. این کتاب به سال ۱۳۹۵ به کوشش ابراهیم حسن پور با شمارگان هزار نسخه، ۱۵۰ صفحه و بهای ۱۲ هزار تومان توسط انتشارات علامه ملاعبدالله بهابادی یزدی در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

تاکنون مجموعه آثار زیر توسط دبیرخانه کنگره بین المللی ملاعبدالله بهابادی یزدی آماده و منتشر شده است: کتاب فلسفی «التشکیک»، «لحاشیة علی حاشیة شرح التجرید»، کتاب فقهی «ارشاد الاذهان» در دو جلد، کتاب ترجمه و شرح «دره المعانی»، «شناخت‌نامه»، کتاب سیره علمی – عملی علامه ملاعبداله بهابادی یزدی، مجموعه مقالات در سه مجلد و مجموعه مصاحبه‌ها.

کد خبر 5676422

منبع: مهر

کلیدواژه: معرفی کتاب تفسیر قرآن جانفدا کتاب و کتابخوانی قاسم سلیمانی معرفی کتاب نشر صاد سومین سالگرد شهید قاسم سلیمانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران محمدمهدی اسماعیلی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سازمان تبلیغات اسلامی دفاع مقدس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران هفدهمین جشنواره شعر فجر علامه ملاعبدالله بهابادی سوره حمد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۹۱۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه
ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی
ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم

تفسیر :

به تازگی کار جدیدی را شروع کرده اید که نباید آن را نیمه تمام رها کنید. از ناکامی ها و رنج هایی که در مسیر زندگی پیش می آید ناامید نشوید.

برای موفقیت در هر کاری باید با ریزبینی نقاط ضعف خود را پیدا کرده و برای رفع آن ها بکوشید. زندگی پستی بلندی های فراوانی دارد، از شکست ها ناراحت نشوید و به خداوند توکل داشته باشید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)